Σε ένα νέο βιβλίο της Ελένης Τσακμάκη, συνταξιούχου από την Κολωνία, η οποία είχε έρθει για δουλειά στη Γερμανία τη δεκαετία του ‘60 και αργότερα, σε μεταγενέστερη ηλικία, άρχισε να γράφει βιβλία, αναφέρεται δημοσίευμα-βιβλιοκριτική στη Süddeutsche Zeitung, με τίτλο: «Ναζιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα: Ξεχασμένες μοίρες». Τo βιβλίο της Ελένης Τσακμάκη με τίτλο «Τελευταίος σταθμός: Έλληνες φυλακισμένοι σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις PapyRossa της Κολωνίας και εκτείνεται σε 124 σελίδες μαρτυριών ανθρώπων που έζησαν τη ναζιστική φρίκη στα κάτεργα.

Μεταξύ άλλων, η βιβλιοκριτική σημειώνει: «Το μέγεθος των γερμανικών εγκλημάτων στην Ελλάδα κατά τον Β‘ Παγκόσμιο Πόλεμο εξακολουθεί να είναι ελάχιστα ριζωμένo στο γερμανικό συλλογικό υποσυνείδητο μέχρι σήμερα. Για τρία χρόνια, από το 1941 έως το 1944, η Ελλάδα βρέθηκε υπό σκληρή ναζιστική κατοχή. Εκατοντάδες χιλιάδες πέθαναν από πείνα, η Βέρμαχτ κατέκλεψε το σύνολο σχεδόν των ζωτικών πόρων για ιδία χρήση και σχεδόν όλη η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, 58.000 άνθρωποι, εκτοπίστηκαν και δολοφονήθηκαν στο Άουσβιτς. Έχει λοιπόν ιδιαίτερη αξία η προσθήκη αυτού του μικρού τόμου στις λίγες δημοσιεύσεις που επιχειρούν να ρίξουν φως στην άγνοια των Γερμανών, μιας και το θέμα ακόμη δεν χαίρει δημοσιότητας». Τα μεγέθη είναι συγκλονιστικά πάντως και για την καταναγκαστική εργασία: «Περίπου 160.000 άνθρωποι από την Ελλάδα χρειάστηκε να υποβληθούν σε καταναγκαστική εργασία, κυρίως προς στήριξη της γερμανικής πολεμικής οικονομίας. Οι περισσότεροι στην κατεχόμενη Ελλάδα» σημειώνει η SZ.