ΑΕΙ: Στη μέγγενη του αυταρχισμού

Με το θράσος θερινού διαρρήκτη, καθώς τα ΑΕΙ είναι κλειστά, η κυβέρνηση, την επομένη μάλιστα του κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος με τις αντισυνταγματικές ‘επιστολικές΄ ψήφους συγκάλυψης της λεηλασίας στον ΟΠΕΚΕΠΕ, προχώρησε με νομοσχέδιο- οδοστρωτήρα σε νέα επιδρομή κατά της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Επιβάλλει ένα αυταρχικό, ταξικό και αντιδημοκρατικό καθεστώς στα πανεπιστήμια, που μετατρέπονται πλέον σε ‘επιτηρούμενη ζώνη’. Αδιάψευστος μάρτυς ο κραυγαλέος τίτλος του σχετικού κεφαλαίου του ν/σ ‘σκούπα’: ‘Ενίσχυση της ασφάλειας στα ΑΕΙ – Τροποποίηση Ποινικού Κώδικα’, με:

• διαγραφές φοιτητών
• πλατφόρμες πειθαρχικών φακέλων
• επιτήρηση με μονάδες και παρατηρητήρια ΄ασφάλειας΄
• ειδικοί εισαγγελείς για ‘εγκλήματα φοιτητικής δράσης’
• πειθαρχικές και ποινικές ρυθμίσεις χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση, ερήμην της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Κι όλα αυτά παρά την έκθεση–κόλαφο της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) –νομοθετικά κατοχυρωμένο γνωμοδοτικό όργανο του κράτους – που καταρρίπτει την κυβερνητική συκοφαντία ότι ‘τα πανεπιστήμια είναι άντρα ανομίας και εστίες εγκληματικότητας’, που στοχοποιεί συλλήβδην τους φοιτητές, ποινικοποιεί κάθε κοινωνική και πολιτιστική δράση τους, θεσπίζοντας βαρύτατες ποινές, πριν καν αποδειχτεί η ενοχή.

‘Οι φοιτητές, τονίζεται στην έκθεση της ΟΚΕ, δεν μισθοδοτούνται από το κράτος, δεν είναι όργανα του κρατικού μηχανισμού, για τα οποία προβλέπεται η ύπαρξη πειθαρχικών διατάξεων. Αντίθετα, είναι πολίτες δικαιούχοι δωρεάν δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης’. Παραλληλίζει μάλιστα πολλά ‘πειθαρχικά παραπτώματα’ (π.χ. ρύπανση και ηχορύπανση) με πειθαρχικές κυρώσεις που παραπέμπουν σε ‘στρατιωτική θητεία’, ενώ επισημαίνει την παράλογη ταύτιση ποινής ‘για μια πράξη λ.χ. συλλογικής διαμαρτυρίας σε πανεπιστημιακό όργανο με τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης του 187 Π.Κ.’(!)

Παράλληλα, με το άρθρο 134 του ν/σ, η κυβέρνηση ξηλώνει ακόμα και τις ελάχιστες απαιτήσεις λειτουργίας των ιδιωτικών πανεπιστημίων, που η ίδια είχε θεσπίσει. Έτσι τα ιδιωτικά ψευδο-πανεπιστήμια απολαύουν ασυλίας και θεσμικής ασυδοσίας, την ώρα που τα δημόσια πανεπιστήμια πνίγονται στους περιορισμούς και τις πειθαρχικές διώξεις.

Ταυτόχρονα υποβαθμίζεται η Ειδική Αγωγή, με την κατάργηση ενταξιακών πολιτικών και την επιστροφή στα ειδικά σχολεία, καθώς και τη μετακύλιση ευθυνών και κόστους στις σχολικές μονάδες και τους δήμους. Ενώ στον τομέα των θρησκευτικών δικαιωμάτων, επαναφέρεται ο αναχρονιστικός και αποτυχημένος θεσμός των ‘ιεροδιδασκάλων’ και οι διακρίσεις εις βάρος μεταναστευτικών και θρησκευτικών κοινοτήτων.

Ο ΣΦΕΑ 1967-1974, ως φυσικός και ιστορικός φορέας των άρρηκτα δεμένων αγώνων του ‘15% για την Παιδεία’, του ‘114’ και του ‘Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία’ καλεί την πανεπιστημιακή κοινότητα, τους φοιτητικούς συλλόγους, τις προοδευτικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν ένα πλατύ μέτωπο υπεράσπισης της Δημόσιας Εκπαίδευσης, των ακαδημαϊκών ελευθεριών και της δημοκρατίας στο σχολείο.

Αθήνα 31-7 – 2025